Włoscy lekarze zastosowali tlenoterapię hiperbaryczną w leczeniu płodu w łonie matki. Był to rok 1988. Zaskakujące było to, że wykazano zmniejszenie uszkodzenia mózgu po zakończeniu terapii. Pacjentki były hospitalizowane przed 35. tygodniem i poddawane terapii hiperbarycznej co 2 tygodnie przez 40 minut. Zaobserwowano poprawę w biofizjologicznym profilu płodu już po drugim zabiegu.Na konferencji „Nowe horyzonty tlenoterapii hiperbarycznej” w Orlando na Florydzie w 1989 roku, przedstawiono wyniki badań z rehabilitacji metodą HBOT ponad 230 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym.

Pacjenci byli leczeni w początkowych etapach od 1985 roku w Sao Palo, Brazylii (Machado 1989). Rehabilitacja mózgowego porażenia dziecięcego obejmowała 20 sesji 1-godzinnych, o ciśnieniu atmosferycznym 1,5 ATA (100% tlenu), raz lub dwa razy na dobę w komorze jednoosobowej.Końcowe wyniki wykazały znaczne zmniejszenie spastyczności — o 50% u 94,78% pacjentów!

Warto przy tym zauważyć, że porażenie mózgowe to wynik uszkodzenia centralnego układu nerwowego, zaś jedną z głównych przyczyn takiego stanu wymienia się niedotlenienie okołoporodowe (często jest to wynik nieprawidłowo przeprowadzonej akcji porodowej). Tlen podany podczas HBOT ożywia uśpione neurony, pobudza je i przywraca ich funkcjonowanie, a przy tym sukcesywnie uaktywnia pracę całego systemu nerwowego. Dzięki temu w stanach zaburzenia w rozwoju umysłowym możliwe jest osiągnięcie znacznej poprawy w zaburzeniach ruchowych oraz w rozwoju mowy.

Przykłady znacznej poprawy w wyniku tlenoterapii potwierdza m.in. dr Paul G. Harch w książce „The Oxygen Revolution: Hyperbaric Oxygen Therapy” (badany pacjent przed terapią nie przełykał samodzielnie i nie mówił, po terapii jadł samodzielnie, zaczął mówić i chodzić). Metodę rehabilitacji dobiera się indywidualnie, w zależności od wieku i stanu dziecka – serie zabiegów zaleca się powtarzać co ok. sześć miesięcy aż do osiągnięcia zamierzonych efektów.