Wiecznie młodzi

Ortopedia i Reumatologia

komora hiperbaryczna limanowa nowy sącz 30

Mało kto wie, że znaczącą przyczyną powikłań przy gojeniu urazów kończyn może być niedotlenienie. Fakty naukowe mówią tu same za siebie: w środowisku z niską zawartością tlenu fibroblasty nie są w stanie syntetyzować kolagenu, elastyny, glikozaminoglikanów, a osteoklasty nie są w stanie tworzyć nowej kości. Jak wynika z doświadczeń klinicznych zachodnich specjalistów, szybkość leczenia ran i produkcję kolagenu można zwiększyć, aplikując większą ilość tlenu.

Pozytywne efekty hieprbarii:

  • zwiększony poziom tlenu w tkankach działa stymulująco na fibroblasty i osteoklasty,
  • tlenoterapia hiperbaryczna pobudza aktywność osteoklastów i przyspiesza wzrost kości,
  • wysokie stężenie tlenu w ustroju sprzyja szybszej regeneracji i skróceniu czasu rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych,
  • tlenoterapia hiperbaryczna ośmiokrotnie zwiększa liczbę komórek macierzystych, które wykazują niezwykłą żywotność i zdolność różnicowania w różne tkanki.



Liczne prace eksperymentalne i badania doświadczalne potwierdziły korzystne oddziaływanie tlenoterapii hiperbarycznej HBOT na przebieg procesów metabolicznych i regeneracyjnych zachodzących w tkance kostnej, chrząstce, strukturach okołostawowych oraz w mięśniach szkieletowych. Wykorzystanie tlenu hiperbarycznego w leczeniu chorób układu kostno-stawowego dotyczy przede wszystkim martwicy kości o różnym podłożu oraz zapaleń kości o charakterze przewlekłym. W aseptycznej martwicy kości istotnym warunkiem powodzenia wykorzystania HBOT jako leczenia wspomagającego jest wczesne zdiagnozowanie choroby, dzięki któremu w jej początkowym stadium leczenie celowane umożliwia zmniejszenie dolegliwości bólowych, stanowiących podstawowy problem grupy pacjentów. Martwica kości będąca częstym powikłaniem radioterapii stanowi proces powodujący niedotlenienie tkanek, defekt osteogenezy, osteolizę i śmierć tkankową. Obserwuje się dużą skuteczność stosowania tlenowej terapii hiperbarycznej w korelacji z leczeniem chirurgicznym i antybiotykoterapią. Istotą jest stosowanie HBOT zarówno w okresie poprzedzającym, jak i po postępowaniu chirurgicznym.

W zapaleniach kości, szczególnie po leczeniu operacyjnym, HBOT odgrywa znaczącą rolę jako leczenie wspomagające, ponieważ zwiększenie ilości tlenu rozpuszczonego fizycznie w osoczu i poprawa przepływu krwi w uszkodzonych kończynach, a w konsekwencji wzrost ciśnienia tlenu w kościach i otaczających tkankach miękkich prowadzi do pobudzenia aktywności makrofagów i fibroblastów oraz nasilenia angiogenezy z następowym ustępowaniem procesu zapalnego i przyśpieszeniem procesu gojenia. Ponadto HBOT wykazuje efekt bakteriobójczy zwłaszcza w przypadku bakterii beztlenowych, stanowiący częsty czynnik etiologiczny pourazowych zakażeń kości. Tlen hiperbaryczny wykazuje silne działanie ochronne w przypadku wykonanych operacyjnie płatów mięśniowych, skórno-mięśniowych lub skórnych stosowanych w leczeniu szczególnie opornych na klasyczną terapię zapaleń kości.

Po ciężkich urazach kości i tkanek miękkich kończyn dołączenie do postępowania chirurgicznego hiperbarii tlenowej powoduje zmniejszenie częstości wykonywanych amputacji lub co najmniej ograniczenie ich poziomu.

U pacjentów z nasilonymi dolegliwościami neurologicznymi w przebiegu osteochondrozy obserwuje się wysoką efektywność terapii hiperbarycznej, szczególnie w połączeniu z leczeniem chirurgicznym, w przypadku braku odpowiedzi na leczenie konwencjonalne. W przebiegu osteoporozy stosowanie tlenoterapii hiperbarycznej u pacjentów prowadzi do zmniejszenia nasilenia obrzęku tkanek ocenianego w badaniu rezonansem magnetycznym, które po długotrwałej terapii całkowicie ustępuje. Znane są przypadki całkowitego ustąpienia objawów klinicznych i przywrócenia prawidłowej ruchomości stawu biodrowego w badaniu fizykalnym, po stosowaniu terapii tlenem hiperbarycznym.

Fibromialgia to zespół chorobowy charakteryzujący się długotrwałym i wieloogniskowym bólem tkanek miękkich. W grupie chorych poddanych hiperbarycznej terapii tlenowej stwierdza się istotne zmniejszenie liczby bolesnych punktów uciskowych oraz znamienne podwyższenie progu bólowego.

W zespole cieśni nadgarstka pacjenci poddawani kilkunastu sesjom w komorze hiperbarycznej potwierdzają istotne zmniejszenie nasilenia bólu i obrzęku oraz znaczący wzrost zakresu ruchomości stawu nadgarstka.

W przypadkach chorobowych związanych z reumatoidalnymi i zwyrodnieniowymi chorobami stawów w każdej grupie pacjentów poddawanej terapii tlenem hiperbarycznym osiąga się wysoką skuteczność prowadzonego leczenia. U chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów w skojarzonym z HBOT leczeniu potwierdza się zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych oraz obrzęku stawów kolanowych i stawów dłoni, a także spowolnienie procesu destrukcji stawów oceniane na podstawie badań USG. Działanie tlenoterapii hiperbarycznej pozwala na redukcję dawek niesterydowych leków przeciwzapalnych. U pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa u 95% pacjentów obserwuje się korzystne efekty HBOT. Ten sam efekt tlenoterapii hiperbarycznej osiągany jest przy leczeniu zespołu Raynauda, owrzodzeń troficznych, zapalenia tętniczek paliczków oraz polineuropatii niedokrwiennej.